พ่อรอง ใจหาย ถนอม จากไปด้วยโรคมะเร็ง บอกเป็นคนดี ไม่คิดร้ายกับใคร

เป็นเรื่องเศร้าของวงการบันเทิงอีกครั้ง เมื่อ ถนอม สามโทน หรือ วิทยา เจตะภัย นักร้อง-นักแสดงชื่อดัง เจ้าของเพลงเจ้าภาพ

จงเจริญ เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับ

และในวันนี้ที่วัดนวลจันทร์ ศาลา 1 พ่อรอง เค้ามูลคดี ได้เปิดใจให้สัมภาษณ์กับสื่อมวลชน หลังจากที่ ถนอม เสียชีวิตด้วย

โรคมะเร็งตับ ว่า

กับถนอมเราสนิทกันมาก ตอนเช้าเราจะกู๊ดมอร์นิ่งกันทุกวัน ในกลุ่มไลน์จะมีสมเล็ก พ่อ และก็อีกหลายๆ คน 3-4 เดือนที เราจะนัด

กินข้าวกัน แต่ว่านัดครั้งสุดท้ายเมื่อ 2 เดือนที่แล้วนี้ถนอมไม่ไป เราก็ เอ๊ะ ทำไมไม่ไป ก็เริ่มสงสัยแล้ว และกู๊ดมอร์นิ่งนี่ก็เริ่มนานๆ 

มาทีแล้ว เริ่มห่างๆ จนกระทั่งพ่อก็รู้สึกว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ให้สมเล็กติดต่อดูสิ จนกระทั่งวันหนึ่งถนอมติดต่อเข้ามาในไลน์ว่า ผมอยู่

โรงพยาบาล ผมเป็นมะเร็ง ทุกคนใจหายวูบเลย ก็ได้แต่ภาวนาอย่าให้เป็นอะไรเลย

ก่อนหน้านี้ไม่ทราบข่าวเลยว่าป่วย?
ไม่รู้เลยว่าถนอมเป็นโรคนี้ ไม่รู้ด้วยว่าถนอมไม่สบาย ก็คิดว่าถนอมติดงานหรือยังไง ไม่ติดต่อเลย (ที่นัดกินข้าวกันไม่มีอาการว่าป่วย?) ไม่มีเลย ปกติเลย กินข้าวทุกครั้งถนอมเฮฮาสนุกสนานเหมือนเดิม คือถนอนเป็นคนที่ไม่มีอะไรกับใครเลย จะสนุกสนานไปเรื่อย 

พอมาครั้งหลังสุดนี้ขาดถนอมไปก็รู้สึกว่ามันไม่สนุก มันขาดอะไรไปสักอย่างหนึ่ง ซึ่งทุกคนก็รักถนอมมาก

2 เดือนก่อนคือที่ทราบข่าว?
ประมาณมกราคม ที่มาบอกว่าป่วย นอนอยู่โรงพยาบาล เป็นมะเร็ง แล้วก็ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย ไม่มีเวลา วันนี้พ่อถ่ายละครอยู่ ทีนี้ที่กองบอกว่า 3-4 โมงนี้ไม่มีถ่าย พ่อพักถ่ายอีกทีทุ่มกว่า ก็ไปดูในรถมีเสื้อสีดำพอดี ก็มารดน้ำดีกว่า

หลังจากทราบว่าป่วยได้มีโอกาสถามไถ่อาการกันไหม?
หลังจากที่ให้ข่าวมาตอนนั้นว่าอยู่โรงพยาบาลก็ติดต่อไม่ได้เลย ทุกคนติดต่อไม่ได้ เราก็ไม่รู้จะติดต่อทางไหน เมื่อเช้าตอน 6 โมง

เช้า ก็มีคนไลน์มาบอกว่าถนอมไปแล้ว ใจนี่หายวูบเลย

ความสนิทสนมกัน?
ไม่รู้จะพูดยังไง มันสนิท มันอยู่ด้วยกัน เวลาอยู่กองถ่ายจะแหย่พ่อตลอด วันไหนถ่ายไม่มีเขารู้สึกเหงานะ ส่งมุกในกอง เป็นคนเฮฮา ไม่มีอะไรกับใคร สัมผัสได้นะว่าถนอมเป็นคนจริงใจ ถนอมรักเพื่อนฝูง และเป็นคนที่เคารพผู้อาวุโสกว่า เป็นคนที่เรียกว่าอยู่ในเกณฑ์

ดี เป็นคนมีฝีมือ

ภาพในความทรงจำที่ไปกินข้าวด้วยกันเป็นยังไงบ้าง?
ไปถ่ายหนังด้วยกันที่เชียงใหม่ มันไม่นอนเลย ตอนนั้นกินแล้วติดลม มันไม่กิน แต่มันนั่งรอจนกว่าพ่อจะเลิก มันกลัวพ่อจะเดินกลับ

โรงแรมไม่ไหว มันมีความเป็นห่วง ถึงบอกว่าใจหายวูบ

ถ้าสังเกตจากสีหน้าและแววตาก็คือน้ำตาคลอ?
คือต้องบอกว่าเรามางานคนที่เรารัก ปิดยังไงมันก็ปิดไม่ได้หรอก มันต้องออกให้เห็นอยู่ดี

ในกลุ่มสวัสดีตอนเช้าที่เขาหายไป?
ใจหายแล้ว แต่ก็พยายามนึกว่าถนอมมีงานแค่นั้น แล้วบังเอิญเรารู้ว่าอยู่โรงพยาบาล เป็นมะเร็ง แล้วมันหายการติดต่อไปเลย เอ๊ะ 

ทำไมเราไม่ได้ข่าวมันเลย

กับการจากไปมันเร็วไปไหม?
เราก็ไม่รู้ว่ามันเป็นระดับไหน แต่ว่าทำไมไม่มีใครส่งข่าวเป็นระยะๆ ว่าน้องเป็นขนาดไหนแล้ว อยู่โรงพยาบาลไหน แล้วเราจะได้ไป

ดู ไปเยี่ยม

แสดงว่าเพื่อนๆ ในกลุ่มก็ไม่มีใครทราบ?
ไม่มีใครรู้อะไรเลย ในกลุ่มนี้ประมาณ 8-9 คน สมเล็กพยายามติดต่อแล้ว ไม่รู้จะติดต่อกับใครทางไหน

แสดงว่าก่อนหน้านี้เขาก็สุขภาพแข็งแรงดี?
แข็งแรงกว่าพ่ออีก มันเดินเหินได้สบาย แล้วทุกครั้งที่ไปทานข้าว มันก็สนุกสนาน เป็นตัวโจ๊กของกลุ่ม

วันนี้มาส่งน้องเป็นครั้งสุดท้าย มีอะไรอยากจะบอกกับเขาไหม?
เมื่อกี้ก็จำนามสกุลมันไม่ได้ ก็ไปดู วิทยา เจตะภัย พ่อใส่บาตรทุกเช้าแล้วก็สวดมนต์แทบทุกคืน ถ้าวันไหนไม่ไหวจริงๆ ก็ไม่สวด 

จะได้ทำบุญอุทิศให้มัน คนดีๆ เราให้อะไรเขาไม่ได้แล้วตอนนี้ เราจะให้กุศลเท่านั้น

ถ้าพูดถึงเรื่องการแสดงของเขา?
เขาก็อยู่ในเกณฑ์ใช้ได้เลย แต่ต้องบอกว่าเขาไม่ได้คลุกคลีในวงการแสดงมากนัก เขาไปอยู่ในวงการเพลงเยอะแต่เขาก็เป็นคนที่รับ

อะไรได้เร็วมาก

แต่ในส่วนของบทที่เป็นภาคเหนือต้องเป็นเขา?
ต้องเขา ต้องเขาแหละ

แล้วในส่วนของความเป็นน้องของเรา?
ต้องบอกว่ามันขาดอะไรไปอย่าง เวลานี้ในกลุ่มก็เริ่มส่งรูปร้องไห้กันมา

ขอขอบคุณ แหล่งที่มา :  https://www.thairath.co.th/entertain/celeb/2668198