กิ๊ก มยุริญ เปิดใจหลังบวชชีนาน 9 เดือน เห็นวิญญาณเด็กมาขอส่วนบุญ.
“กิ๊ก มยุริญ” เปิดใจครั้งแรก หลังบวชชีนาน 9 เดือน ได้ยินเสียงเปรตร้องโหยหวนทรมาน เห็นวิญญาณเด็กมาขอส่วนบุญ เผยเหตุบวชไม่ครบ 1 ปี ตามที่ตั้งใจ
ออกมาเปิดใจครั้งแรก สำหรับนักแสดงสาว “กิ๊ก มยุริญ” หลังตั้งใจบวชชี ตัดขาดทางโลก ปฏิบัติธรรมที่ประเทศเมียนม่าร์ นาน 9 เดือน ล่าสุดเจ้าตัวได้ออกมาเล่าในรายการ คุยแซ่บshow ทาง ช่องOne31 ที่มีดีเจพุฒ พุฒิชัย และธัญญ่า ธัญญาเรศ เป็นพิธีกรดำเนินรายการ ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นขณะปฏิบัติธรรม ทั้งเห็นวิญญานเด็ก และสาเหตุที่บวชไม่ครบตามที่ตั้งใจไว้
เพิ่งลาสิกขามาได้กี่วัน? กิ๊ก : “7 วันค่ะ”
ตอนนี้ปรับตัวได้หรือยังคะ? กิ๊ก : “ดีขึ้นแล้วค่ะ เพราะว่าได้ไปถ่ายคลิปเมื่อวานก็ไปกองเป็นต่อมาเริ่มรู้สึกว่าเราได้กลับสู่ทางโลกจริงๆ แล้ว ตอนแรกๆ ลาสิกขายังงงๆ นิดนึงเพราะเหมือนว่าเรายังไม่คุ้นชินกับชีวิตแบบนี้ เพราะตื่นมาก็ต้องเดินจงกรม นั่งสมาธิ แต่กลับมาก็ยังเดินจงกรมนั่งสมาธิเหมือนเดิมแต่ช่วงเวลาการเดินนั่งแค่ลดลง เราก็ต้องปรับตัวนิดนึง”
ทั้งหมดบวชกี่เดือน? กิ๊ก : “9 เดือนค่ะ”
เป็นยังไงบ้างได้ 9 เดือนนี้ อิ่มบุญขนาดไหน? กิ๊ก : “มีความสุขมากๆ รู้สึกว่าเราได้ชีวิตใหม่กลับมามีความสุขกับตัวเองมากขึ้น การยืนนั่งนอนมีสติในชีวิตประจำวันมากขึ้น รู้สึกว่าความโลภ ความโกรธ ความหลงบางลงเพราะมันบางลงความสุขเราก็มากขึ้น ครั้งก่อนไปมา 6 เดือน แต่ครั้งที่แล้วถือเป็นครั้งแรกที่เราบวช เป็นแม่ชีมือใหม่ เคร่งเครียดเกินไปนิดนึง ข่าวที่แล้วที่ไปบวชกลับมาก็ป่วยเพราะนอนทับแขนตัวเอง (หัวเราะ) คือจริงๆ เวลาเขาให้นอนจะให้นอนแบบมีสติ ซึ่งเราก็ไม่ได้ทำ เราไปก็นอนทับแขนตัวเอง ซึ่งทับแขนตัวเองมาประมาณ 3 เดือนเลยทำให้ป่วยมาเรื่อยๆ ยกแขนไม่ขึ้นจนต้องทำกายภาพ รักษาตัวเป็นปีกว่าจะหายขาด บวชครั้งที่ 2 เราก็รู้แล้วว่าพลาดอะไรไปก็ไม่ทำให้มันเกิดขึ้น”
บวชครั้งไหนโหดกว่ากัน 1 หรือ 2 ? กิ๊ก : “ถ้าถามครั้งแรกสุขภาพโหดกว่าแต่ถ้าโหดทางด้านจิตใจครั้งนี้โหดกว่า เพราะว่าคราวที่แล้วไปไฟทางการไม่ค่อยมาอย่างคราวที่แล้วกลางวันไฟไม่มากลางคืนมาทั้งคืน แต่ครั้งนี้มาแบบสุ่ม อย่างที่แย่ที่สุดคือ 24 ชั่วโมงไฟมาแค่ 1 ชั่วโมงกลางคืน นอกนั้นก็จะเป็นแบบติดๆ ดับๆ บางคืนไฟก็ไม่มาเลย คือเราไม่สามารถคาดคะเนได้เลยว่าไฟเขาจะมาเมื่อไหร่ ได้เห็นแล้วว่าชีวิตคนที่ไม่มีแสงสว่างมันมืดมิดมาก ถ้าถามกำหนดสติพี่กำหนดได้นะ แต่มันคือความตึงเครียดไง มันเหมือนว่าเราต้องลุ้นว่าไฟจะมาเมื่อไหร่ มาเราก็ต้องวิ่งไปอาบน้ำต้องทำกิจกรรมอื่นๆ คือเข้าใจเลยไง ก็ขอบคุณที่มันทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ทำให้เราเข้าใจว่าชีวิตที่ไม่มีแสงสว่างมันเป็นยังไง”
ไฟดับทำให้เราจิตใจสงบมากขึ้นมั้ย? กิ๊ก : “มันไม่ได้ทำให้เราสงบขึ้นแต่มันทำให้เรามีความเครียดสะสมทำให้เราเหมือนเป็นแพนิก ถึงขั้นไม่อยากปฏิบัติแล้วอยากออกจากกรรมฐานเพราะมันเกิดจากไฟสภาวะธรรมด้วย”
อะไรที่ทำให้ตัดสินใจกลับไปบวชที่พม่าครั้ง2? กิ๊ก : “เพราะเรารู้สึกว่าการบวชครั้งที่แล้วมันยังไม่สุด ครั้งที่แล้วบวช 6 เดือนก็คิดว่ามันต้องไปได้อีก ก็เลยตัดสินใจครั้งนี้บวช 1 ปี ไปอยู่กับท่านเลย”
ที่พม่ากับการบวชที่ไทยแตกต่างกันอย่างไร? กิ๊ก : “สำหรับนักบวชพี่ตอบเลยว่าพี่ไม่มีข้อมูลที่ไทย แต่วิธีประพฤติปฏิบัติพี่เชื่อว่าเหมือนกัน ยูนิฟอร์มอาจไม่เหมือนกันแต่ว่าเราก็เป็นลูกพระพุทธเจ้าเหมือนกัน”
ไปบวชแล้วครอบครัวว่าอย่างไรบ้าง? กิ๊ก : “โอ้โห…ปัญหาเยอะมากก่อนไป เพราะว่าข่าวความไม่สงบในพม่ามีมานานแล้ว พอจะไปทุกคนก็เป็นห่วงไม่อยากให้ไป น้องสาวไม่อยากให้เราไปก็เลยมีการทะเลาะกันเล็กน้อย ก็เลยเหมือนมีการงอนกันแต่เราก็ตัดสินใจว่าเอาช้างมาฉุดยังไงก็ไม่อยู่หรอก เราตัดสินใจเพราะกำลังบุญเราหมดเราคงต้องไปเติมกำลังบุญ มันถึงเวลาข้างในมันบอกจิตใจมันแน่วแน่แล้วก็เลยไปค่ะ ไปทั้งๆ ที่ทุกคนไม่อยากให้ไป แต่เราก็จะไป”
ทราบมาว่าเพิ่งเปิดบริษัทได้ 4 เดือนตอนนั้น? กิ๊ก : “ทำธุรกิจเกี่ยวกับชุดชั้นในที่เพิ่งเปิดไปได้ 4 เดือน พี่ก็ทิ้งพาร์ทเนอร์แล้วไปปฎิบัติธรรมแต่ก็เข้าใจว่าคุยกันก่อน แต่เขาก็ให้ไปทั้งน้ำตาและที่พี่กลับมาสถานการณ์ในพม่าท่านรู้สึกไม่สบายใจก็อยากให้กลับมา พี่ก็เลยไม่สามารถอยู่ได้ครบปีอย่างที่ตั้งใจ ก็บวชไป 9 เดือน พอกลับมาก็ต้องมารับผิดชอบธุรกิจ”
ตอนที่ไปพี่กิ๊กไปกับใคร? กิ๊ก : “ตอนพี่ไปคือพี่ไปอยู่คนเดียวค่ะ แต่ตอนไปน้องสาวไปส่ง ก็ไปอยู่ด้วยกัน 2 คืน น้องเขาก็โอเคเพราะเขาก็เคยไปปฎิบัติกับพี่ เคยไปอยู่ด้วยกันมาก่อน สาเหตุที่เขาต้องไปด้วยเพราะว่าพี่ขนของที่ไทยไปหมดเลย คือพี่จะไม่ไปหาซื้อที่นั่นเพราะเกรงใจที่สำนัก”
ความรู้สึกที่ปลงผมเพราะผู้หญิงเราจะรักสวยรักงาม? กิ๊ก : “พี่ชอบมากพี่มีความสุขมากเลยคือเวลาที่เราไม่มีผมความรู้สึกมันจะแตกต่างไปใช่ไหม แต่จริงๆ แล้วเรายังรู้สึกเหมือนเดิมเพราะว่าหนังศีรษะเรายังอยู่ปกติแค่มันเบาหัวไม่มีผมเท่านั้นเอง และอีกอย่างเราจะรู้สึกได้กลิ่นหัวเราชัดเจนมาก เพราะความไม่สวยไม่งามมันมีกลิ่นเหม็นไง แม่ชีที่นั่นก็โกนหัวหมดแล้วก็ละทางโลก”
กิจวัตรในหนึ่งวันที่ไปบวชถือศีลมีอะไรบ้าง? กิ๊ก : “พี่กิ๊กไปบวชที่นั่นเป็นโยคีผู้ปฏิบัติธรรมเพราะฉะนั้นก็อาจจะแตกต่างจากนักบวชทั่วไปที่ไม่ได้เข้ากรรมฐาน อย่างถ้าพี่ไปเข้ากรรมฐานพี่ก็จะตื่นประมาณตีสามตีสี่ทุกวัน อยู่ที่พี่นอนกี่โมง เสร็จปุ๊บก็เดินจงกลม 1 ชั่วโมงและนั่งสมาธิหลังจากนั้นก็ทานอาหารแล้วเดินจงกรมนั่งสมาธิต่อจนอาหารกลางวันมาส่งเสร็จ พอทานเสร็จก็จะเดินจงกรมและนั่งสมาธิต่อเพราะช่วง 5 โมงเย็นก็จะไปส่งอารมณ์กับซายาดอว์ กลับมาก็ทำสรีรกิจแล้วก็เดินจงกลม และนั่งสมาธิต่อ แล้วก็นอน แล้วก็ตื่นมันก็วนอยู่อย่างนี้ทุกวันเก้าเดือน”
แล้วเราสามารถคุยโทรศัพท์กับที่บ้านได้ไหม? กิ๊ก : “ไม่ค่ะ ไม่คุยโทรศัพท์แต่อาจจะมีการสื่อสารบ้างด้วยการส่งข้อความเท่าที่จำเป็นเพราะว่าสถานการณ์ที่พม่าตอนที่เราไปมันไม่สงบแล้วเราอยู่กุฏิที่ไกลจากสำนักเพราะฉะนั้นพี่จะอยู่คนเดียว และหากถ้ามีอะไรฉุกเฉินเช่น ไฟช็อต งูมา เราก็ต้องติดต่อทางสำนักได้แต่ว่าใช้เท่าที่จำเป็นจริงๆ”
เรื่องชุดเห็นว่าไม่เหมือนชุดที่ไทย? กิ๊ก : “ใช่ค่ะ เป็นชุดแม่ชีสีชมพู เท่าที่พี่ถามแม่ชีที่พม่ามาท่านบอกว่าเป็นสีของความรักความเมตตา แต่ขนบธรรมเนียมที่นั่นก็จะแต่งตัวสีแบบนี้”
เห็นว่าที่ไปบวชในระยะเวลาเก้าเดือนต้องให้คนที่ไทยส่งของไปให้? กิ๊ก : “ใช่ค่ะ จริงๆ กุฏิที่นั่นอยู่สบายนะคะ แต่อาจจะมีงูเข้าได้หรือว่าสัตว์ต่างๆ เข้าได้เคยมีงูเข้ามาด้วยครั้งที่แล้ว ตอนนั้นอยู่กับน้องสาว ก็ให้น้องสาวไปตามคนมาช่วยเอาออก แต่ครั้งนี้พี่ไปอยู่คนเดียวอันไหนที่มีรูพี่ต้องหาอะไรไปปะไว้ ก็ได้ของจากเมืองไทยนี่แหละค่ะที่ส่งไปให้ อย่างน้ำที่นั่นพี่ก็ยังใช้น้ำบาดาลกับน้ำฝนอยู่”
จากการบวชครั้งนี้ได้รับรู้ถึงเสียงที่อยู่เหนือธรรมชาติ? กิ๊ก : “คือพี่ต้องบอกเลยว่าไปงวดนี้พี่ไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งที่พี่สัมผัสได้มันคืออะไร เพราะว่าหน้าที่ของโยคีผู้เพ่งเพียรเผากิเลสมีหน้าที่มีสติและเพ่งอยู่กับปัจจุบัน ตาเห็นหูได้ยินจมูกได้กลิ่นลิ้นรู้รส ต้องมีสติรู้แล้ววาง ก็อยากจะเรียนว่าช่วงแรกที่ไปปฏิบัติคือพี่ได้ยินเสียง คือเสียงนี้จะมาเฉพาะกลางวันนะ กลางคืนจะไม่มาเป็นเหมือนเสียงคนร้องโหยหวนที่ทุกข์ทรมานมาก แล้วมีหลายเสียงไม่ได้มีเสียงคนเดียว พี่รู้สึกว่ามันเจ็บปวด เหมือนประตูทางของนรกแบบนั้น อันนี้คือมาประมาณ 7 วัน ตอนที่พี่บวชใหม่ๆ เพราะครั้งที่แล้วที่พี่ไปบวชครั้งแรก พี่ได้ยินเสียงเปรต หมาหอนพี่ก็แผ่เมตตาให้เสียงก็หายไปแต่ครั้งนี้มาหลายเสียงมากร้องทรมานหายไปแล้วก็มาใหม่ ทางนี้ก็กำหนดสติแผ่เมตตาให้ไปให้ 7 วันแล้วเขาก็หายไป หลังจากนั้นก็มีกลิ่นธูป กินเหล้า กลิ่นเหม็นๆ เหมือนมาอยู่เป็นเพื่อนกันคือไม่ว่าจะเป็นกลิ่นที่ดีหรือไม่ดีพี่ก็จะแผ่เมตตาให้ตลอด”
เจอเสียงเจอกลิ่น คราวนี้เห็นว่าเจอวิญญาณด้วย? กิ๊ก : “พี่ก็บอกไม่ได้นะว่าที่พี่เห็นจริงหรือเปล่า เพราะเขาเข้ามาในนิมิต เป็นเรื่องแปลกค่ะวันนั้นเป็นวันแรกที่พี่ย้ายที่นั่งสมาธิ เนื่องจากอุปฐานที่เมืองไทยร่วมบุญกันมาซื้อเครื่องเก็บไฟให้พี่ แต่พอเครื่องมาแล้วเสียงดังพี่ก็เลยต้องย้ายไปอีกห้องนึงที่ไม่มีคนอยู่ คืนแรกที่ย้ายไปก็จะนั่งปกติในมุ้ง เห็นในสมาธิเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมายืนอยู่ริมหน้าต่างหน้าห้อง ชุดขาวผมสั้นไม่มีหน้า พี่เห็นตั้งแต่เหนือเอวขึ้นไป เขายืนจ้องเราก็กำหนดเห็นหนอเห็นหนอและแผ่เมตตาให้ แล้วเห็นผู้หญิงคนนี้หันหลังและเดินจากไป เราก็นึกในใจว่าเขามาอโหสิให้เราแล้ว”
นอกจากเห็นวิญญาณเด็กไม่มีหน้าแล้ว มีเห็นวิญญาณดวงอื่นอีกไหมตลอดการบวชที่พม่า? กิ๊ก : “จริงๆ มีอีกนะคะ แต่ว่าพี่ก็ไม่มั่นใจว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า แต่พี่จะบอกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาในมุมมองของพี่อย่างที่ศึกษาในพระพุทธศาสนา เขาบอกเราไว้แล้วว่าเรามี 31 ภพภูมิ เรามีมนุษย์ เทวดา พรหม มีเดรัจฉาน แล้วก็มีเปรตอสุรกาย สัตว์นรกก็ยากที่เราจะเห็นเพราะเขาอยู่ขุมที่ลึกมาก ที่เราอาจจะเห็นได้ก็คือเปรตซึ่งเปรตบางจำพวกก็สามารถที่จะอนุโมทนาบุญกับเราได้ เปรตบางพวกก็รับบุญจากพี่น้องไม่ได้ เพราะฉะนั้นพี่มีองค์ความรู้ตรงนี้พี่ก็เลยไม่ได้กลัวเพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นธรรมชาติ ที่บอกว่าไม่มั่นใจก็มาเหมือนกันเลย แต่ครั้งนี้ไม่ได้เจอที่กุฏิเป็นผู้หญิงผมยาวใส่ชุดขาวก็เลยคิดว่าทำไมต้องชุดขาวเหมือนกัน ทำให้พี่รู้สึกว่าพี่มโนไปเองหรือเปล่า เหมือนพี่ขับรถไปในที่ๆ หนึ่งแล้วพี่เห็นเขายืนอยู่กลางถนน แล้วพอพี่แผ่เมตตาให้เขา เขาก็หายไป”
นอกจากที่บวชแล้วเคยเจอในชีวิตจริงบ้างไหมหลังกลับมาอยู่บ้านทำงาน? กิ๊ก : “ก็มีนะพี่ไม่ใช่คนมีเซ้นส์ อย่างพี่อยู่คอนโดมิเนียมแล้วชั้นข้างบนที่อยู่มันไม่มีคนอยู่ แต่มีเสียงเด็กวิ่งและคนทำกับข้าวตลอดเวลา และบางทีเวลาเราย้ายไปนอนที่โรงแรมที่เราทำงาน เสียงก็ยังตามไปอยู่”
อะไรที่ทำให้พี่กิ๊กตัดสินใจบวช? กิ๊ก : “พี่ก็จะให้สัมภาษณ์แบบเดิมที่พี่เคยสัมภาษณ์ พี่อยากไปถึงทางที่พ้นทุกข์ อยากไปนิพพาน พี่ไม่อยากเกิดแล้วเพราะว่าเกิดแล้วมันทุกข์จริงๆ ค่ะ พอเราเกิดแล้วเราก็ต้องแก่ เราก็ต้องเจ็บไข้ได้ป่วยแล้วเราก็ต้องตาย แล้วพอเราตายแล้วก็ต้องเกิดใหม่ ไม่ได้อยู่ที่ชาตินี้เราเป็นมนุษย์แล้วเราตายไปเกิดชาติหน้าเราจะเป็นมนุษย์อีกหรือเป็นนางฟ้าอีก หากเรายังมีกิเลสอีกมากมายมหาศาลยังไม่บรรลุธรรมเป็นอริยบุคคล เรายังพร้อมลงอบายไปเกิดเป็นเดรัจฉาน ตอนนี้ไปถึงนิพพานอีกไกลอยู่ แต่พี่ก็จะบอกว่าพี่เต็มที่นะ คนปฏิบัติจะรู้ว่าทางนี้ไปได้จริงเพราะฉะนั้นพี่ก็เต็มกำลัง ชาตินี้เราสะสมบารมีเต็มที่เราจะไปถึงนิพพานชาติไหนก็ไม่เป็นไรแต่หากเราทำเต็มที่แล้วเราจะไม่เสียใจที่ชาตินี้เราเกิดเป็นมนุษย์”
อัพเดตสถานการณ์ที่พม่านิดนึง ที่จริงต้องบวช 1 ปี แต่ 9 เดือนต้องกลับมาสถานการณ์ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง? กิ๊ก : “เอาตอนก่อนพี่กลับแล้วกัน เขาบอกว่าถ้ามัณฑะเลย์เริ่มรบเราต้องกลับบ้าน เพราะตรงที่พี่อยู่มันใกล้กับสนามบินของทหาร ท่านก็ห่วงเรื่องของความปลอดภัยของโยคีต่างชาติ พี่ก็ยังไม่มั่นใจว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร แต่วันที่พี่กลับมาถึงเมืองไทย มัณฑะเลย์รบกันมา 3 วันแล้ว ก็เพื่อความสบายใจของที่สำนักด้วยแล้วก็ของคุณแม่ด้วย
ตอนที่กลับมาเมืองไทยก็ยังไม่ได้ลาสิกขา ก็คือเป็นครั้งแรกเลยที่กลับมาเป็นแม่ชีที่เมืองไทยก็ตื่นเต้นกลับมาเจอคุณแม่โดยที่คุณแม่ไม่ทราบว่าพี่จะกลับมา เราก็ปิดเป็นความลับ ตอนที่คุณแม่เห็นก็ตกใจ เราก็บอกว่านี่คือแม่ชีตัวจริงนะ ตอนนั้นแม่ไม่พูดเลยเพราะอึ้ง กอดเราดีใจ เพราะว่าแม่ก็จะเป็นห่วงมากตลอดระยะเวลาที่ไปอยู่ที่นั่นจากข้อความที่แม่ส่งมา คือการที่พี่ยังพอสื่อสารได้คุณแม่ก็จะทราบสถานการณ์ของทางพม่าจากทางเมืองไทยเขาก็จะเป็นกังวล บางทีเขาก็ส่งข้อความมาว่าอยากให้เรากลับ พี่ก็จะบอกว่าพี่สบายดีขอเวลาอีกหน่อยนะ ซึ่งหลังกลับมาเราก็มานอนบ้านสองสัปดาห์ แล้วตอนนั้นเราก็คิดว่าถ้าเรายังบวชต่อเราก็อาจจะเบียดเบียนพาร์ตเนอร์ของเราเพราะเรายังทำธุรกิจร่วมกันอยู่ ก็เลยคิดว่าเรากลับมาทำงานก่อน เราอาจจะกลับมาเคลียร์แล้ววันนึงเราอาจจะไปยาวๆ ได้”
แล้วเวลาที่เราลาสิกขา? กิ๊ก : “คือเราลาที่บ้านได้เลยค่ะ ขอขมาพระรัตนตรัยแล้วก็เรียนพระพุทธรูปท่านว่าพี่ขอลาสิกขาแล้วก็เปลี่ยนชุดง่ายๆ แบบนั้นเลย เพราะเราเป็นอุบาสิกาถือศีลแปดค่ะ ก็เลยจัดง่ายๆ ลาเองได้เลย ถ้าเกิดจะไปอีกก็ให้เป็นเรื่องของอนาคต คือตอนนี้พี่ไม่กล้าพูดว่าพี่จะบวชตลอดชีวิต ถ้าสมมุติว่าเรามีโอกาสไปบวชอีกเราก็อาจจะไม่ต้องกำหนดระยะเวลาอยู่ไปเรื่อยๆ”
สำหรับเรื่องละครหลายคนสงสัยว่าพี่กิ๊กยังรับละครอยู่ไหม? กิ๊ก : “ยังรับค่ะ ถ้าผู้ใหญ่เมตตายินดีมากๆ ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ”
มีบทแบบไหนที่อยากเล่นแล้วยังไม่เคยเล่น? กิ๊ก : “รุ่นนี้แล้วเล่นได้หมดค่ะ จริงๆ แล้วก็เป็นอะไรที่ท้าทายนะคะว่าเราไปบวชครั้งที่สองกลับมาแล้วเรายังเล่นบทร้ายได้อีกไหม ก็ต้องลองมีบทแบบนี้ให้ลองเล่นดูว่าเราจะมีสติและเข้าถึงบทบาทได้มากกว่าเดิมไหม อย่างคราวที่แล้วที่ไปบวชกลับมารู้สึกว่าทำงานได้ดีมากขึ้นรู้สึกว่าเล่นละครได้ถึงบทบาทและลึกซึ้งมากขึ้น”
หลังจากบวชกลับมาได้กลับไปเยี่ยมกองความรู้สึกเป็นยังไงบ้าง? กิ๊ก : “ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม ตอนเราเป็นแม่ชีแล้วอยู่ในสมณเพศจะเป็นอีกฟีลลิ่งนึง พอใส่ชุดแม่ชีเราก็จะเป็นอีกแบบนึงสำหรับผู้หญิง”
ติดตามช่อง Youtube : Orange Mama
ขอบคุณแหล่งที่มา : khaosod
บันเทิง
ความคิดเห็น